Kirby's Epic Yarn
Het roze wolkje Kirby is al geruime tijd één van de iconen van Nintendo, maar is tijdens het Wii-tijdperk nog niet echt op de voorgrond getreden. Met Kirby's Epic Yarn wil men het personage terug naar zijn vroegere glorie brengen. Om dat te bevorderen werd ook zijn uitstraling meteen vernieuwd naar een concept dat vooral de oma's onder ons goed zullen kennen, met name garen. Is het een geslaagde stap of had men Kirby beter nog even in de wachtzaal laten zitten?
De eerste beelden van Kirby's Epic Yarn zullen vele mensen nogal kinderachtig hebben gevonden. Het hele idee van een wereld opgebouwd uit wollen draadjes waarin een roze wolk met voetjes in gaat rondhuppelen is de ultieme droom van ofwel een negentigjarige vrouwelijke gamer ofwel van iemand die in hogere sferen vertoeft. Ook zullen er ook gamers zijn die meteen het spel zullen afkeuren voor deze stijlkeuze. Toch luidt ook hier het principe “don't judge a book by its cover” (beoordeel iets niet op het uiterlijk), want onder deze façade zit een ongelooflijk leuke platformer verstopt.
Patchland
Door het eten van een Metamato haalt Kirby zich allerlei problemen op de hals. Op het einde van het introfilmpje zien we hem dan ook verschijnen in Patchland, een wereld waar alles gefabriceerd lijkt door de lokale breiclub. Je zou zelfs kunnen zeggen dat Sackboy hier ooit eens uit ontsnapt is en naar Media Molecule is gehold. Patchland zit echter in diepe problemen, want doordat sommige draden zijn gelost, is heel de wereld uit elkaar gevallen. Maar uiteraard hoeven de inwoners niet te treuren, want Kirby (oftewel: jij) mag alles weer in orde brengen.
Prince Fluff neemt je dan ook onder zijn... euh... garenbol en zal je vragen om in allerlei wereldjes van Patchland je ding te gaan doen, zodat het uiteindelijk weer allemaal goed komt. Op je reis ontmoet je dan ook andere personages die Patchland ook terug naar zijn vroegere glorie willen terugbrengen. Een verhaaltje dat misschien zo flinterdun is als bij Super Mario Galaxy, maar deren doet het allerminst. Hoe je Patchland mag redden, zal weinig mensen met verstomming slaan, want Kirby doet waar hij het beste in is: platformen.
Deze roze bol is immers, net zoals een aantal andere klassiekers van Nintendo, een ware platformheld. Toch weet Epic Yarn zich danig te onderscheiden van zowel Mario als Donkey Kong. Enerzijds is Mario het driedimensionale tijdperk binnengevlogen, terwijl Donkey Kong de klassieke, hardcore 2D-platformer voor zijn rekening neemt. Kirby daarentegen nestelt zich in het schattige, inventieve 2D-wereldje met enorm veel afwisseling in de gameplay en waar een glimlach nooit ver verwijderd is.
Verscheidenheid
Een platformer (en dus ook Kirby's Epic Yarn) levert je steevast springen als actie, maar van Kirby wordt ook verwacht dat hij allerlei zaken zal kunnen opzuigen. Als je daar op zit te wachten, zal je misschien een tikkeltje beteuterd achterblijven. Kirby heeft zijn zuigkracht in het begin van het spel reeds getoond en vermits dat nogal dramatische gevolgen heeft gehad, lijkt hij niet echt te staan springen om het nogmaals te doen.
Ondanks dit 'verlies' heeft Kirby een heleboel nieuwe gaven gekregen bij zijn metamorfose naar een bol garen en die mag je ten volle gaan benutten. De lijst met mogelijke acties is aanzienlijk lang, maar een klein overzicht zou je toch enigszins moeten overtuigen van de inventiviteit van de makers. Zo kan hij uiteraard springen, maar ook zweven door een parachute na te bootsen; slingeren aan bloemen; rondrijden als een autootje; zich laten vallen als een gewicht; vijanden tot een bolletje herleiden; de wereld samentrekken; zich omvormen tot een tank; als een duikboot door het water varen; een UFO worden met elektrische gaven; een surfplank nabootsen; een jeep worden; een brandweerwagen zijn – spuit inbegrepen; versmallen tot een worm; als een krabbetje rondlopen en nog veel meer.
De opties zijn dus legio en tonen aan dat je je niet meteen gaat vervelen in dit spel doordat je enkel maar springen en grijpen moet gebruiken. Deze enorme afwisseling houdt je aandacht ook bij het spel en zorgt er ook voor dat je binnen de kortste keren naar je klok kijkt en versteld staat van hoeveel tijd je al hebt besteed aan Kirby's Epic Yarn. Bovendien zijn al deze verschillende gaven ook effectief leuk om te spelen en lijken ze er niet zomaar bijgepropt om op de achterkant van het hoesje toch maar een hoog getalletje te kunnen plakken. Laat Kirby zelfs een tiental seconden staan en hij zal met zijn eigen lichaam touwtjespringen. Ludiek en op zich nutteloos, maar een enige demonstratie van de liefde die de ontwikkelaar in het spel heeft gegoten.
Kralen en patches
De levels in Kirby's Epic Yarn zijn niet ontzettend lang, wat op zich wel een spijtige zaak is. Bovendien ga je niet moeten vloeken dat je een heel stuk opnieuw moet spelen omdat je gestorven bent. Volledig in lijn met de stijlkeuze moeten er namelijk 'beads' (kralen) verzameld worden. Wanneer Kirby geraakt wordt, zal hij een deel van zijn kralen moeten afgeven, maar verder spelen is steeds mogelijk. Toch zijn de kralen niet volledig nutteloos, vermits ze je toegang geven tot mogelijke andere zaken. Zo zal één van de personages vragen dat je met 10.000 kralen komt aanzetten, vooraleer je zijn opdracht mag uitvoeren.
Deze opdrachten kunnen je bijvoorbeeld vragen om in één van de eerder gespeelde levels op zoek te gaan naar vijf verschillende bloemen die zich verstopt hebben. Het is recyclage van bestaande levels, maar ook Super Mario Galaxy past dit principe toe en ook hier werkt het perfect. Doordat er een andere opgave is, voelt het niet vervelend aan. Net zoals in Donkey Kong: Country Returns kan je ook ettelijke geheimen vinden in elke level. Dit gaat van een muziekje tot een zetel en een luster. Hiermee kan je Patchland terug een leukere plek maken voor de inwoners, wat op zijn beurt dan weer nieuwe levels en opdrachten kan opleveren. Bepaalde inwoners worden immers enkel aangetrokken door bepaalde voorwerpen. Bovendien zorgt het ervoor dat je de levels nog eens gaat doorlopen, vermits je links of rechts al snel eens een geheim mist.
Kawai!
Geef dit spel aan een Japanner en je krijgt sowieso het woord 'kawai' (schattig) te horen. Dit heeft niet enkel te maken met de bijzonder vrolijke graphics en de unieke stijlkeuze, maar ook hoe het verhaaltje gebracht wordt en de cutscenes tot uiting komen, ondersteunen deze woordkeuze alleen maar. Ook qua muziek en geluidjes hoef je niet te denken dat het spel iets anders is dan koddig. De kreten en gillen – zowel van Kirby als de tegenstand – blijven ten volle in het verlengde van de kindvriendelijke tekenstijl.
Toch valt het spel niet te onderschatten. Je wiebelt misschien wel vrolijk rond nadat je op een tegenstander hebt gesprongen of je trekt stukjes achtergrond stuk met je lasso, maar laat de opvallende kleuren je niet misleiden. Je zal vloeken als je weer geraakt wordt of net te laat een obstakel hebt kunnen vermijden. Ter illustratie: in één level moet je via bloemblaadjes omhoog slingeren, terwijl je belaagd wordt en ook nog eens een keuze moet maken tussen twee paden. Als je dan ook nog op ballonnetjes moet springen – die leeglopen als je erop blijft staan – om hogerop te geraken, dan weet je wel dat een combinatie van snelheid, coördinatie en een tikkeltje geluk noodzakelijk is om Kirby's Epic Yarn tot een goed einde te brengen.
Wie deze garenbol graag wil delen met vrienden, kan met de co-op mode aan de slag. Hierin speelt één iemand Kirby, terwijl Prince Fluff wordt bestuurd door de tweede speler. Je speelt eigenlijk de singleplayer samen door, maar doordat je met twee bent, bereik je sommige plaatsen eenvoudiger door op elkaar te gaan staan en zo te profiteren van elkanders gaven. De moeilijkheidsgraad wordt wel een tikkeltje verhoogd bij het verzamelen van kralen, vermits je er nu voor moet zorgen dat je allebei niks raakt, in plaats van die eenzame strijd om je kralen te bewaren. Dit kan wel eens gevloek op je medespeler als resultaat hebben, maar het maakt de co-op ook meteen een pak uitdagender.
In tegenstelling tot LittleBigPlanet 2 en Donkey Kong: Country Returns kan je hier niet profiteren van de sterkte van je medespeler, door gewoon buiten het beeld te blijven staan en vervolgens naar je makker getransporteerd te worden. Het spel zal je immers altijd in hetzelfde scherm houden, waardoor je verplicht bent mee te spelen. Dit kan wel enigszins omzeild worden door op een knop te duwen, waardoor je eigenlijk jezelf transformeert tot een ballonnetje dat naar je kompaan vliegt. Die dekselse tegenstanders kan je dus toch nog ontwijken, zolang je makker maar behendig genoeg is om er zonder kleerscheuren voorbij te geraken. Erger je je toch aan je collega, dan kan je hem gewoon oppakken en de afgrond in gooien, al zal je dan wel kralen moeten opgeven in ruil en loop je het risico tien seconden later zelf ergens afgegooid te worden.
- Prachtige platformer
- Verscheidenheid
- Unieke grafische stijl
- Levels soms wat kort